Het Hofke
Voorwoord
In de “Jubileumuitgave 1964-2004” ter gelegenheid van het 40-jarig bestaan van het wijkblad heeft Gerard Brouwer (redactielid van het eerste uur) een voorwoord geschreven over hoe het wijkblad in 1964 is ontstaan.
EEN NIEUWE LENTE OVER OUD-TONGELRE
Al zovele jaren was er in de St. Martinusparochie eenvoudigweg niets mogelijk. Ideeën werden in de kiem gesmoord. Er waren best wel mensen met goed bedoelde voorstellen …….. rust, en verder geen gezeur! Een parochie op dood spoor. Ook Oud-Tongelre was aangeland in de tijd van “vernieuwingen”, wat je daar dan ook onder mocht verstaan, parochieraden, werkgroepen, inspraak parochianen, wijkbladen, ouderen- en jongerensozen, jeugdkoren, altaren naar het volk gekeerd, knielbanken eruit, witgekalkte muren, en ook de liturgie kreeg haar aanpassingen.
In de beginjaren zestig werd in ons dorp een nieuwe pastoor geïnstalleerd, een zekere pastoor Vogels. Een goedige man maar niet iemand die aan de weg timmert … en toch! Praat niet over huisbezoeken, mensen op straat ontmoeten, in winkels dan, misschien op recepties,…..vergeet het. In alle bescheidenheid en zo onopvallend mogelijk was hij een doener voor de gemeenschap: zagen, spijkeren en schroeven, beitsen, kastjes in de kerk voor misboekjes en zangbundels, een slecht werkend slot, een piepende deur, een lamp defect, een aangepaste lezenaar …. dat alles voor de parochianen, met hart en ziel!
Rond 1966-1967 was de St. Martinuskerk toe aan een grondige restauratie. Een kerk vol met steiger, werk tot aan het plafond. De H. Missen vonden plaats in de aula van de basisschool-Koudenhove. Pastoor Vogels kon je vinden, boven in de wirwar van steigers, met zijn neus tegen de prachtige gewelven. Daar was hij namens de parochianen! Ik heb hem daar vaak opgezocht. Zijn werkjas afkloppend gingen we naar de koffie bij Mien op de pastorie. Het waren juist die momenten, die hem zo’n goed deden, dat bleek pas veel later. Zijn geëmotioneerd aanvoelen van zijn geremdheid, het zich zo graag dienstbaar willen opstellen, liefst zo onopvallend mogelijk, in de hoop dat de mensen het zouden begrijpen!
Op zijn werkkamer stond een oude tweedehands “Gestetner” kopieermachine. Op geprepareerd waspapier werd getypt en eventuele tekeningetjes ingekrast met speciale stiften. Zorg voor voldoende stencilinkt, afdrukpapier en het telefoonnummer van een monteur. We hebben daar veel gestencild, inkt bijgevuld en nieuw papier toegevoegd. De A-viertjes gevouwen, soms met nietjes, stapeltjes gemaakt voor ‘n paar grote kinderen van de basisschool die stage liepen voor het vak postbode. Vanwege de kosten, liefst één A-viertje, voldoende voor de tijden van de H. Missen, de intenties, het evangelie, komende feestdag.
Als we nu eens zouden proberen om er een echt boekje van te maken. Voorzichtige stappen bleken nodig……., te duur, supervisie kerkbestuur, eindverantwoordelijken, ingezonden stukken, moeten lezers meebetalen, enz. Heel veel zorgen dus….voor hem. Na verloop van tijd kwamen we tot oplossingen. Het kerkbestuur kregen we uiteindelijk ook mee. Eén van de leden, Jan Maasakkers van de Gema-drukkerij, zou zorgen voor een paar modellen op formaat A-5 (‘n half A-viertje), de vorm en grootte van de letters, etc. Om te beginnen iedere maand één uitgave. De pastoor zou zorgen voor de kerkelijke berichten, ik zou dan zorgen voor het “plaatselijke” nieuws, voor interviews, voor puzzels, etc. Maar ik zou ook zorgen voor advertenties. Er waren ruim voldoende middenstanders …. er moest immers geld op tafel komen. En met de modellen van de Gema-drukkerij kon ik met vertrouwen de boer op!
Avond aan avond zakenlui bezoeken, aan tafel met koffie de geweldige vooruitgang doorspreken, enorme voordelen, vormen van communicatie, puzzelen met hun naam. Werkelijk, iedereen deed mee. Het mocht natuurlijk geen reclameboekje worden en dus moesten we beperkingen inlassen. Ook ’n paar “groten” die verwantschap hadden met ons dorp (Daf, Nolte, e.a.) deden mee!
Pastoor Vogels was een vroegere klasgenoot en nog steeds bevriend met pastoor Smulders van de H. Lucia-parochie in Mierlo. Daar hadden ze sinds ‘n paar jaar een parochiegids “Rond de Toren” (TV-toren/ Mierlo). De naam die pastoor Vogels boven op het waspapier typte, in hoofdletters wel te verstaan, een zinvolle vondst: “Rond ‘t Hofke” (bijna logisch)
Een goed werkende redactie was gevormd, contacten met de Gema-drukkerij verliepen op rolletjes, het jongerenkoor was ook al actief, vandaar uit waren er tal van vrijwilligers voor de bezorging.
De lente was aangebroken in Oud-Tongelre, tal van sluimerende knoppen sprongen open, de parochieraad, ouderen- en jongerensoos, jongerenkoor, liturgiegroep, gespreksgroepen, enz. enz. Heel veel ijverige vrijwilligers, geweldige schouders (zelfs de knielbanken eruit helaas!). Heerlijke lente!
Gerard Brouwer (redactielid van het eerste uur)